پخش زنده
امروز: -
ظرفیت ها و مزیت های جمهوری اسلامی در میان دو بی نهایت
"اصل ولایت مطلقه فقیه و مردم سالاری دینی" ظرفیت ها و مزیت های نظام جمهوری اسلامی را تضمین کرده است و دو بی نهایت دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران را تشکیل می دهد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ هم جمهوریت نظام و هم اسلامیت نظام هرکدام بی نهایت ظرفیت و زمیت دارد و این نظام مبتنی بر جمهوریت و اسلامیت واقعی و نه شعاری است هر چند هنوز علوم اجتماعی در پردازش الگو برای ایده های جمهوری اسلامی ناتوان یا کم توان است.
البته این موضوع تا حدود زیادی هم قابل پیش بینی است برای اینکه مردم سالاری دینی از اندیشه های الهی و اسلامی نشات می گیرد و ظرفیتی پایان ناپذیر دارد.
هرچند دیگران وقتی توانایی تحلیل رفتار مردم ایران اسلامی را ندارند از اصطلاح پیش بینی ناپذیر بودن مردم ایران استفاده می کنند و یا مانند برخی مسئولان غربی و عربی هذیان می بافند.
چهل سال از عمر پربرکت نظام جمهوری اسلامی می گذرد و این انقلاب امده است که بماند و خواهد ماند.
نظام جمهوری اسلامی ایران هم این اعتقاد را دارد که مردم قابلیت ارتقا و تعالی را دارند و به جای مدیریت ، برای همدلی و همفکری با مردم تلاش می کند و بستر این محبت های دوجانبه استمراری پایدار دارد.
به همین خاطر "جمهوری اسلامی " پایدارترین مبانی برنامه ریزی و توسعه ایران است که با توسعه شهرستانی و استانی و عدالت در پیشرفت تعبیر می شود.
این نظام در قانون اساسی ، بالاترین ظرفیت ها را برای پیشرفت کشور فراهم کرده است و مدل های قابل استخراج از ان هم بدیهی به نظر می رسد.
بنابراین "جمهوری اسلامی " هم آمده است که بماند و به یاری خدا خواهد ماند.
باید دستاوردهای این واژه مقدس هم به نمایش درآید که همان فعال سازی تمامیت ظرفیت های قانون اساسی است.
مدل توسعه اقتصادی در ایران شاید بدیهی ترین مدل در دنیا باشد که از قانون اساسی و رای اکثریت قاطع مردم ناشی می شود که همان " جمهوری اسلامی " است.
بیشترین ظلم را کسانی در حق واژه " جمهوری" کرده اند که ان را فقط معادل رای دادن دانسته اند.
برخی افراطی های سیاسی که قرابت نانوشته و نامرئی با مکاتب سیاسی غرب دارند و تلاش می کنند از نظام جمهوری اسلامی به نوعی "کشف حجاب" کنند ، ابتدا جمهوری اسلامی را تفکیک می کنند در حالی که تفکیک ناپذیر است چون محصول رای و اراده همه مردم مسلمان ایران است.
انها در ادامه رکن " اسلامیت " ان را به شدت نادیده می گیرند و معتقدند که رکن اسلامیت در بخشی از حوزه های اجتماعی امکان حضور ندارد و خود را به شب کوری می زنند.
می گویند اقتصاد ، جامعه شناسی و روان شناسی از علوم روز و مدرن است و نمی توان از اقتصاد اسلامی یا جامعه شناسی اسلامی به عنوان علم دفاع کرد یا دین اسلام اصلا نظام اقتصادی و سیاسی و اجتماعی ندارد.
اما باید بدانند که دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران هم در حوزه همه علوم ، سهم دارد و هم انها را هدایت می کند و جهت می دهد. برای نمونه اقتصاد اسلامی امروزه به عنوان اصلی ترین روش در کشور رونق یافته است و حتی در کشورهای غیر اسلامی ولو به عنوان استفاده ابزاری بیشترین کاربری را پیدا کرده است.
توسعه اگر با جمهوری ترکیب شود در ان صورت معادل "رای دادن" نخواهد شد بلکه همبستگی مستقیم با رشد ، توسعه ، پیشرفت، توزیع امکانات و فرصت ها در میان جمهور مردم و در جمهور زمان ها و مکان
ها خواهد داشت که همان مردم سالاری نظام کشور است.
جمهوری با اسلام ، مردم ، عدالت ، دمکراسی، توسعه اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی ، جغرافیایی و جمعیتی هم ارتباط همیشگی و همبستگی کامل دارد.
اما کسانی که مدعی دموکراسی فریبکارانه غربی هستند جمهوری را فقط در حد رای دادن و آن هم فقط برای اصحاب تغییر ارزیابی می کنند و وقتی بر سر قدرت نشستند منافع جناحی و گروهکی خود را بر منافع ملت ترجیح می دهند ( به نام جمهوری و ملت و به کام اقلیتی تعریف شده).
این عده ، جمهوری را برای بخش زیادی از جامعه ؛ پایین تر از یک رای پای صندوق های رای هم می خواهند.
اما " جمهوری" ، یک رکن برنامه ریزی اقتصادی در ایران به ویژه در برنامه های توسعه و اسلامیت " اصلی ترین مبانی برنامه ریزی است.
" اسلامیت " نظام ، رکن دیگر مبانی برنامه ریزی و توسعه اقتصادی را تشکیل می دهد که از ان به اقتصاد اسلامی تعبیر می شود و شامل دو زیرسیستم " کلان و خرد"" است.
حضرت امام خمینی (ره) محتوای نظام جمهوری اسلامی را احکام و قوانین مترقی و رهایی بخش اسلام می دانستند و یادآور می شدند از آنجا که حفظ و صیانت از اسلام واجب است حراست و محافظت از جمهوری اسلامی به دلیل محتوای غنی آن که احکام و قوانین الهی است واجب می گردد.
نظام حکومتی با محتوای احکام اسلام آرزوی انبیای عظام ـ از حضرت آدم تا حضرت خاتم الانبیا ـ بوده است و آن مطهران در این راه تلاش وافر و مجاهدت و فداکاری های جانفرسا مبذول داشته اند و پس از آنان ائمه اطهار(ع ) در این را جهاد و ایثار فراوان کرده اند.
این رهنمود امام راحل نشان می دهد که هدف و محتوای رسالت همه رسولان و پیامبران الهی در طول تاریخ ، اقامه دین و استقرار « اسلام » بوده است و محور تمام احکام و قوانین و ارزش ها و فضایلی که پیامبران خدا تبلیغ و ترویج می کردند یگانگی و وحدانیت خدا بوده است و علاوه بر آن که اصول و مبانی اولیه رسالت رسولان الهی توحید نبوت عدل امامت و رهبری و معاد می باشد تمام برنامه ریزی های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اخلاقی آنان نیز از یک آبشخور سرچشمه می یافته است که همه آنها در مجموع به « اسلام » می رسند. با این توصیف و توضیح هر حکومتی در هر عصر و زمانه ای که با محتوای غنی اسلام استقرار یابد و به نشر و ترویج فکری و نظری و عینی و عملی جامعیت دین مبین اسلام بپردازد حکومت مورد نظر و منتهای هدف و آرزوی انبیای عظام از حضرت آدم (ع ) تا حضرت ختمی مرتبت محمدمصطفی (ص ) است و بنابر این موضوع « حکومت اسلامی » به صورت واقعی و در همه ابعاد امری عظیم و بزرگ است و این حقیقت متعالی کجا و تفکرات سطحی و قشری از اسلام توسط متحجرین و متصلبین کجا که اسلام را در ظواهر جستجو می کنند و در امور عبادی و اخلاقی محدود می نمایند و اصل شریف و متعالی « امامت و رهبری » را که به سامان دهی و انتظام امور اجتماعی و سیاسی مردم و اداره صحیح جامعه می پردازد و در همه انبیای الهی متجلی بوده و بنابه تصریح قرآن کریم حضرت پروردگار خطاب به حضرت ابراهیم (ع ) ی فرماید که « انی جاعلک للناس اماما » و به پیامبراکرم (ص ) فرمان می دهد که به ابلاغ امامت در میان امت بپردازد و رسالت همراه با امامت را « اکمال دین » و « اتمام نعمت » می داند در امور معنوی محصور می کنند و با تشکیل حکومت در عصر غیبت مخالفت می ورزند و به این وسیله هم خود در جهل و جمود ناشی از قصور در فهم و درک جامع اسلام باقی می مانند و هم گروهی از جوانان فاقد معرفت دینی و شناخت و بینش اسلامی را به بیراهه هایی سوق می دهند که در نهایت موجب ظهور و بروز تفکراتی می شود که قوانین قطعی دین همچون جهاد با ستمگران را تعطیل اعلام می کنند و امربه معروف و نهی ازمنکر و مقابله با فساد و تباهی را نه تنها ضروری نمی دانند که مانع بر سر راه ظهور مهدی موعود(عج ) معرفی می نمایند زیرا به زعم باطل و فکر بیمار این گروه باید فساد و ظلم فراگیر شود تا منجی ظهور نماید و ما باید با دست خود در نشر فساد و تباهی و جور وگمراهی بکوشیم تا حضرت قائم (ع ) سریع تر ظهور کند!
حضرت امام خمینی در وصیت نامه خویش جمهوری اسلامی ایران را « امانت الهی » می دانند . این تعبیر ، نهایت ارجمندی و رفعت جایگاه و مقام این نظام حکومتی را نشان می دهد.
"جمهوری اسلامی" به دلیل محتوای آن که احکام و قوانین اسلامی است و استقرار این قوانین در همه اعصار آرزوی بزرگ همه انبیای الهی و امامان معصوم بوده است و در این راه مجاهدت ها کرده اند و سختی ها کشیده اند از جانب خداوند متعال به ملت قهرمان و مسلمان ایران سپرده شده است و ملت ما ـ از همه اقشار و در نگاه جامع شامل همه علما و روحانیون دانشگاهیان کارگران کارمندان کشاورزان صنعت گران هنرمندان نویسندگان و پژوهندگان متعهد ـ باید با تمام توان در حفظ و حراست از آن کوشش نمایند.
همه زوایای الگوی توسعه اسلامی ایرانی که مشخص است باید در برنامه های توسعه لحاظ شود تا اهداف جمهوری اسلامی تحقق یابد.
در نظام جمهوری اسلامی ایران که اسلامیت و جمهوریت ان همیشه مورد تاکید است باید تلاش کنیم دو معیار اصلی ان را در فعالیت های توسعه و پیشرفت هم مستقر نماییم.
جمهوریت فقط به معنای حضور مردم در پای صندوق رای نیست که البته به جای خود لازم است اما تمام مفهوم و مصادیق ان نیست ، بلکه دامنه دلالت ها و مصادیق جمهوریت در همه زمینه های فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی باید مورد توجه باشد.
جمهوری در توسعه اقتصادی به معنی تولید و توزیع بسته های توسعه یافتگی ( در هر چهار بازار پول ، کار ، کالا و سرمایه ) برای احاد مردم است و دسترسی به این خدمات و محصولات در شرایطی یکسان یا شبه یکسان برای تک تک شهروندان ایرانی فراهم شود که می توانیم ان را عدالت اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی در نظام اسلامی کشور تعبیر کنیم.
این جمهوریت شامل همه مردم و ضرورت توانمندسازی همه انها برای تولید ثروت است.
جمهوریت خواستن شامل دموکراسی، عدالت، نوسازی و تمامیت دینی و ارضی ایران است و هیچ ایرانی نباید یافت شود که از گرایش‌های واضح جمهوری‌خواستن ذره‌ای عقب نشینی کند.
" اسلامیت" نظام هم ایجاب می کند در هر گونه برنامه ریزی و طرح های توسعه و تلاش به مبانی دینی و الهی توجه شود که از ان به عنوان نظام اسلامی نام می بریم.
این کار هم از عهده فرد یا گروهی بر می ایدکه 1) ایمان به جمهوری اسلامی دارد 2) اسلام شناس و دیندار است3) برای استقرار ان اهتمام دارد.
محرومیت زدایی هم عالی ترین ویژگی اسلامیت و برترین فضیلت توسعه اقتصادی محسوب می شود.
ترکیب بهینه اقتصاد کلان دینی و خرد دینی باعث حذف پدیده فقر و شکاف اقتصادی و همزمان افزایش نرخ رشد و توسعه اقتصادی می شود.
همه مردم انتظار دارند برنامه های توسعه این دو رکن را در دستور برنامه ریزی قرار دهد تا پیشرفتی توام با توسعه عادلانه، استانی ، سرزمینی ، و توسعه برای همه شهروندان در هر کجای سرزمین به ارمغان آورد.
جمهوری اسلامی ارتباط صریح و مستقیم با عدالت اقتصادی و اجتماعی و دمکراسی دارد و باید فضیلت های اقتصادی نظام هم فعال شود.
ویژگی برتر سیاست اسلامی همان ترجمان تمامیت دین در عرصه های اجتماعی و سیاسی و رقابت برای خدمتگزاری و نه برای کسب قدرت است.
بنابراین نوسازی نظام سیاسی در چارچوب اصول ثابت دینی اسلامی و هنجارهای والای مردم ایران اسلامی است که باعث می‌شود خواب دشمنان در مورد تغییر اصل نظام تعبیر نشود.
این نوسازی سبب خواهد شد که نظام جمهوری اسلامی ایران هرگز با بن بست روبرو نشود و روزبروز بر تعالی داخلی و بین المللی و جهانی افزوده می شود.
آمارشناسی رفتارهای سیاسی مردم در چهار دهه اخیر نشان می دهد که 1) مردم روزبروز بصیرت دینی و سیاسی خود را تقویت می کنند2) صیانت و حراست از نعمت ولایت فقیه عالی ترین هدف آنهاست3) فقط قرائت اهل بیت (ع) را قبول دارند و اطاعت می کنند4) نظام مورد دلخواه آنها فقط "جمهوری اسلامی" است نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر 5) هر نوع پدیده خرد و کلان سیاسی مانند حزب ، تشکل ، گروه و دسته در چارچوب اصول جامعه اسلامی و تابع دستگاه نظام ولایی مورد تایید است 6) رای آنها به مسئولان باید با حرمت و امانت داری همراه شود 7) هیچ کس نباید ارای مردم را فقط به نفع خود مصادره کند8) رای مردم را بشناسیم و در مقابل آن تسلیم شویم 9) مردم در همه عرصه ها باید صاحبنظر و فعال باشند نه اینکه فقط هر چند سال یک بار برای ساعتی در پای صندوق های رای باشند10) مسیر تحول نظریه پردازی انتخاباتی مردم همواره مورد توجه قرار گیرد 11) رای مردم را همواره متناسب با آموزه های دینی و الهی غنی تر کنیم 12) رای مردم همواره از ان مردم بدانیم و خودمان را متعلق به مردم ایران اسلامی بدانیم 13) صداقت جای فریب را بگیرد و از تبلیغ دورغ پرهیز شود.
در نظامی که دیانت عین سیاست و سیاست عین دیانت است ، باید همه مختصات سیاسی آن با مدل های و روشهای و اهداف جوامع غربی متفاوت و متمایز باشد.
نوسازی سیاسی به این معنی است که "اسلامیت" و "جمهوریت" نظام مورد احترام باشد و تحقق عینی پیدا کند.
در چنین نظامی با هر ابزاری که داشته باشد، هرگز محیط های سه گانه " قدرت ، تولید ثروت و تصمیم سازی " محدود به اقلیت خاص ، محدود و حفاظت نخواهد شد.
همه مردم در بازار تولید و توزیع ثروت و قدرت در فرایندی عادلانه ، سهیم و فعال خواهند شد.
در نظام جمهوری اسلامی ایران ، حفظ نظام با تمام مختصات آن بر هر فرد ، ایل و طایفه ای مقدم و برتری دارد و همه باید فدایی آن باشیم ، باید خود را برای نظام اسلامی ، مصادره کنیم و همیشه بر ملت منت داشته باشیم.
مدل تحزب گرایی که حزب را بر نظام مقدس می انگارد و در غرب هم جواب نداده است یا فقط یک حزب چند سر که از بالا به پایین شکل می گیرد و مبدا و مقصد آن کسب یا حفظ قدرت است ، به درد ملت ایران نمی خورد یعنی مردم همچون روشی را نمی پسندند چون کارایی ندارد.
هدف نهایی و غایی کمک به استقرار کامل نظام مردم سالاری دینی و تحقق این اهداف است "محدوده قدرت برای همه مردم شکسته شود و عده ای که اعتقادی به مردم سالاری ندارند نباید جامعه سیاسی را به نفع خود تخریب نمایند".
نوسازی نظام، به هیچ وجه به معنای تجدید نظر در آرمان‌ها نیست بلکه به معنای تغییر در سیاست‌ها و نظام‌ها و تدابیر است که این مسئله می‌تواند مانع از تحجر نیز بشود و با تکیه بر آرمان‌های همیشه جوان و نو ؛ نظام اسلامی را همیشه جوان، شاداب، بالنده و پیش‌رونده نگه دارد.
یوم الله 22 بهمن 1357 نقطه اغاز قیام برای استقرار نظام اسلامی بوده است و باید تا استقرار کامل نظام جمهوری اسلامی و ایجاد تمدن نوین اسلامی با تکیه بر شاخص های جامعه مدینه النبی (ص) به مجاهدت های خود ادامه دهیم و 22 بهمن 1396 هم به لطف خدا یک روز تاریخی از مجاهدت این ملت عزیز خواهد بود.
یادداشت : اسماعیل محمدی "ابن خلدون".
البته این موضوع تا حدود زیادی هم قابل پیش بینی است برای اینکه مردم سالاری دینی از اندیشه های الهی و اسلامی نشات می گیرد و ظرفیتی پایان ناپذیر دارد.
هرچند دیگران وقتی توانایی تحلیل رفتار مردم ایران اسلامی را ندارند از اصطلاح پیش بینی ناپذیر بودن مردم ایران استفاده می کنند و یا مانند برخی مسئولان غربی و عربی هذیان می بافند.
چهل سال از عمر پربرکت نظام جمهوری اسلامی می گذرد و این انقلاب امده است که بماند و خواهد ماند.
نظام جمهوری اسلامی ایران هم این اعتقاد را دارد که مردم قابلیت ارتقا و تعالی را دارند و به جای مدیریت ، برای همدلی و همفکری با مردم تلاش می کند و بستر این محبت های دوجانبه استمراری پایدار دارد.
به همین خاطر "جمهوری اسلامی " پایدارترین مبانی برنامه ریزی و توسعه ایران است که با توسعه شهرستانی و استانی و عدالت در پیشرفت تعبیر می شود.
این نظام در قانون اساسی ، بالاترین ظرفیت ها را برای پیشرفت کشور فراهم کرده است و مدل های قابل استخراج از ان هم بدیهی به نظر می رسد.
بنابراین "جمهوری اسلامی " هم آمده است که بماند و به یاری خدا خواهد ماند.
باید دستاوردهای این واژه مقدس هم به نمایش درآید که همان فعال سازی تمامیت ظرفیت های قانون اساسی است.
مدل توسعه اقتصادی در ایران شاید بدیهی ترین مدل در دنیا باشد که از قانون اساسی و رای اکثریت قاطع مردم ناشی می شود که همان " جمهوری اسلامی " است.
بیشترین ظلم را کسانی در حق واژه " جمهوری" کرده اند که ان را فقط معادل رای دادن دانسته اند.
برخی افراطی های سیاسی که قرابت نانوشته و نامرئی با مکاتب سیاسی غرب دارند و تلاش می کنند از نظام جمهوری اسلامی به نوعی "کشف حجاب" کنند ، ابتدا جمهوری اسلامی را تفکیک می کنند در حالی که تفکیک ناپذیر است چون محصول رای و اراده همه مردم مسلمان ایران است.
انها در ادامه رکن " اسلامیت " ان را به شدت نادیده می گیرند و معتقدند که رکن اسلامیت در بخشی از حوزه های اجتماعی امکان حضور ندارد و خود را به شب کوری می زنند.
می گویند اقتصاد ، جامعه شناسی و روان شناسی از علوم روز و مدرن است و نمی توان از اقتصاد اسلامی یا جامعه شناسی اسلامی به عنوان علم دفاع کرد یا دین اسلام اصلا نظام اقتصادی و سیاسی و اجتماعی ندارد.
اما باید بدانند که دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران هم در حوزه همه علوم ، سهم دارد و هم انها را هدایت می کند و جهت می دهد. برای نمونه اقتصاد اسلامی امروزه به عنوان اصلی ترین روش در کشور رونق یافته است و حتی در کشورهای غیر اسلامی ولو به عنوان استفاده ابزاری بیشترین کاربری را پیدا کرده است.
توسعه اگر با جمهوری ترکیب شود در ان صورت معادل "رای دادن" نخواهد شد بلکه همبستگی مستقیم با رشد ، توسعه ، پیشرفت، توزیع امکانات و فرصت ها در میان جمهور مردم و در جمهور زمان ها و مکان
ها خواهد داشت که همان مردم سالاری نظام کشور است.
جمهوری با اسلام ، مردم ، عدالت ، دمکراسی، توسعه اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی ، جغرافیایی و جمعیتی هم ارتباط همیشگی و همبستگی کامل دارد.
اما کسانی که مدعی دموکراسی فریبکارانه غربی هستند جمهوری را فقط در حد رای دادن و آن هم فقط برای اصحاب تغییر ارزیابی می کنند و وقتی بر سر قدرت نشستند منافع جناحی و گروهکی خود را بر منافع ملت ترجیح می دهند ( به نام جمهوری و ملت و به کام اقلیتی تعریف شده).
این عده ، جمهوری را برای بخش زیادی از جامعه ؛ پایین تر از یک رای پای صندوق های رای هم می خواهند.
اما " جمهوری" ، یک رکن برنامه ریزی اقتصادی در ایران به ویژه در برنامه های توسعه و اسلامیت " اصلی ترین مبانی برنامه ریزی است.
" اسلامیت " نظام ، رکن دیگر مبانی برنامه ریزی و توسعه اقتصادی را تشکیل می دهد که از ان به اقتصاد اسلامی تعبیر می شود و شامل دو زیرسیستم " کلان و خرد"" است.
حضرت امام خمینی (ره) محتوای نظام جمهوری اسلامی را احکام و قوانین مترقی و رهایی بخش اسلام می دانستند و یادآور می شدند از آنجا که حفظ و صیانت از اسلام واجب است حراست و محافظت از جمهوری اسلامی به دلیل محتوای غنی آن که احکام و قوانین الهی است واجب می گردد.
نظام حکومتی با محتوای احکام اسلام آرزوی انبیای عظام ـ از حضرت آدم تا حضرت خاتم الانبیا ـ بوده است و آن مطهران در این راه تلاش وافر و مجاهدت و فداکاری های جانفرسا مبذول داشته اند و پس از آنان ائمه اطهار(ع ) در این را جهاد و ایثار فراوان کرده اند.
این رهنمود امام راحل نشان می دهد که هدف و محتوای رسالت همه رسولان و پیامبران الهی در طول تاریخ ، اقامه دین و استقرار « اسلام » بوده است و محور تمام احکام و قوانین و ارزش ها و فضایلی که پیامبران خدا تبلیغ و ترویج می کردند یگانگی و وحدانیت خدا بوده است و علاوه بر آن که اصول و مبانی اولیه رسالت رسولان الهی توحید نبوت عدل امامت و رهبری و معاد می باشد تمام برنامه ریزی های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اخلاقی آنان نیز از یک آبشخور سرچشمه می یافته است که همه آنها در مجموع به « اسلام » می رسند. با این توصیف و توضیح هر حکومتی در هر عصر و زمانه ای که با محتوای غنی اسلام استقرار یابد و به نشر و ترویج فکری و نظری و عینی و عملی جامعیت دین مبین اسلام بپردازد حکومت مورد نظر و منتهای هدف و آرزوی انبیای عظام از حضرت آدم (ع ) تا حضرت ختمی مرتبت محمدمصطفی (ص ) است و بنابر این موضوع « حکومت اسلامی » به صورت واقعی و در همه ابعاد امری عظیم و بزرگ است و این حقیقت متعالی کجا و تفکرات سطحی و قشری از اسلام توسط متحجرین و متصلبین کجا که اسلام را در ظواهر جستجو می کنند و در امور عبادی و اخلاقی محدود می نمایند و اصل شریف و متعالی « امامت و رهبری » را که به سامان دهی و انتظام امور اجتماعی و سیاسی مردم و اداره صحیح جامعه می پردازد و در همه انبیای الهی متجلی بوده و بنابه تصریح قرآن کریم حضرت پروردگار خطاب به حضرت ابراهیم (ع ) ی فرماید که « انی جاعلک للناس اماما » و به پیامبراکرم (ص ) فرمان می دهد که به ابلاغ امامت در میان امت بپردازد و رسالت همراه با امامت را « اکمال دین » و « اتمام نعمت » می داند در امور معنوی محصور می کنند و با تشکیل حکومت در عصر غیبت مخالفت می ورزند و به این وسیله هم خود در جهل و جمود ناشی از قصور در فهم و درک جامع اسلام باقی می مانند و هم گروهی از جوانان فاقد معرفت دینی و شناخت و بینش اسلامی را به بیراهه هایی سوق می دهند که در نهایت موجب ظهور و بروز تفکراتی می شود که قوانین قطعی دین همچون جهاد با ستمگران را تعطیل اعلام می کنند و امربه معروف و نهی ازمنکر و مقابله با فساد و تباهی را نه تنها ضروری نمی دانند که مانع بر سر راه ظهور مهدی موعود(عج ) معرفی می نمایند زیرا به زعم باطل و فکر بیمار این گروه باید فساد و ظلم فراگیر شود تا منجی ظهور نماید و ما باید با دست خود در نشر فساد و تباهی و جور وگمراهی بکوشیم تا حضرت قائم (ع ) سریع تر ظهور کند!
حضرت امام خمینی در وصیت نامه خویش جمهوری اسلامی ایران را « امانت الهی » می دانند . این تعبیر ، نهایت ارجمندی و رفعت جایگاه و مقام این نظام حکومتی را نشان می دهد.
"جمهوری اسلامی" به دلیل محتوای آن که احکام و قوانین اسلامی است و استقرار این قوانین در همه اعصار آرزوی بزرگ همه انبیای الهی و امامان معصوم بوده است و در این راه مجاهدت ها کرده اند و سختی ها کشیده اند از جانب خداوند متعال به ملت قهرمان و مسلمان ایران سپرده شده است و ملت ما ـ از همه اقشار و در نگاه جامع شامل همه علما و روحانیون دانشگاهیان کارگران کارمندان کشاورزان صنعت گران هنرمندان نویسندگان و پژوهندگان متعهد ـ باید با تمام توان در حفظ و حراست از آن کوشش نمایند.
همه زوایای الگوی توسعه اسلامی ایرانی که مشخص است باید در برنامه های توسعه لحاظ شود تا اهداف جمهوری اسلامی تحقق یابد.
در نظام جمهوری اسلامی ایران که اسلامیت و جمهوریت ان همیشه مورد تاکید است باید تلاش کنیم دو معیار اصلی ان را در فعالیت های توسعه و پیشرفت هم مستقر نماییم.
جمهوریت فقط به معنای حضور مردم در پای صندوق رای نیست که البته به جای خود لازم است اما تمام مفهوم و مصادیق ان نیست ، بلکه دامنه دلالت ها و مصادیق جمهوریت در همه زمینه های فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی باید مورد توجه باشد.
جمهوری در توسعه اقتصادی به معنی تولید و توزیع بسته های توسعه یافتگی ( در هر چهار بازار پول ، کار ، کالا و سرمایه ) برای احاد مردم است و دسترسی به این خدمات و محصولات در شرایطی یکسان یا شبه یکسان برای تک تک شهروندان ایرانی فراهم شود که می توانیم ان را عدالت اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی در نظام اسلامی کشور تعبیر کنیم.
این جمهوریت شامل همه مردم و ضرورت توانمندسازی همه انها برای تولید ثروت است.
جمهوریت خواستن شامل دموکراسی، عدالت، نوسازی و تمامیت دینی و ارضی ایران است و هیچ ایرانی نباید یافت شود که از گرایش‌های واضح جمهوری‌خواستن ذره‌ای عقب نشینی کند.
" اسلامیت" نظام هم ایجاب می کند در هر گونه برنامه ریزی و طرح های توسعه و تلاش به مبانی دینی و الهی توجه شود که از ان به عنوان نظام اسلامی نام می بریم.
این کار هم از عهده فرد یا گروهی بر می ایدکه 1) ایمان به جمهوری اسلامی دارد 2) اسلام شناس و دیندار است3) برای استقرار ان اهتمام دارد.
محرومیت زدایی هم عالی ترین ویژگی اسلامیت و برترین فضیلت توسعه اقتصادی محسوب می شود.
ترکیب بهینه اقتصاد کلان دینی و خرد دینی باعث حذف پدیده فقر و شکاف اقتصادی و همزمان افزایش نرخ رشد و توسعه اقتصادی می شود.
همه مردم انتظار دارند برنامه های توسعه این دو رکن را در دستور برنامه ریزی قرار دهد تا پیشرفتی توام با توسعه عادلانه، استانی ، سرزمینی ، و توسعه برای همه شهروندان در هر کجای سرزمین به ارمغان آورد.
جمهوری اسلامی ارتباط صریح و مستقیم با عدالت اقتصادی و اجتماعی و دمکراسی دارد و باید فضیلت های اقتصادی نظام هم فعال شود.
ویژگی برتر سیاست اسلامی همان ترجمان تمامیت دین در عرصه های اجتماعی و سیاسی و رقابت برای خدمتگزاری و نه برای کسب قدرت است.
بنابراین نوسازی نظام سیاسی در چارچوب اصول ثابت دینی اسلامی و هنجارهای والای مردم ایران اسلامی است که باعث می‌شود خواب دشمنان در مورد تغییر اصل نظام تعبیر نشود.
این نوسازی سبب خواهد شد که نظام جمهوری اسلامی ایران هرگز با بن بست روبرو نشود و روزبروز بر تعالی داخلی و بین المللی و جهانی افزوده می شود.
آمارشناسی رفتارهای سیاسی مردم در چهار دهه اخیر نشان می دهد که 1) مردم روزبروز بصیرت دینی و سیاسی خود را تقویت می کنند2) صیانت و حراست از نعمت ولایت فقیه عالی ترین هدف آنهاست3) فقط قرائت اهل بیت (ع) را قبول دارند و اطاعت می کنند4) نظام مورد دلخواه آنها فقط "جمهوری اسلامی" است نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر 5) هر نوع پدیده خرد و کلان سیاسی مانند حزب ، تشکل ، گروه و دسته در چارچوب اصول جامعه اسلامی و تابع دستگاه نظام ولایی مورد تایید است 6) رای آنها به مسئولان باید با حرمت و امانت داری همراه شود 7) هیچ کس نباید ارای مردم را فقط به نفع خود مصادره کند8) رای مردم را بشناسیم و در مقابل آن تسلیم شویم 9) مردم در همه عرصه ها باید صاحبنظر و فعال باشند نه اینکه فقط هر چند سال یک بار برای ساعتی در پای صندوق های رای باشند10) مسیر تحول نظریه پردازی انتخاباتی مردم همواره مورد توجه قرار گیرد 11) رای مردم را همواره متناسب با آموزه های دینی و الهی غنی تر کنیم 12) رای مردم همواره از ان مردم بدانیم و خودمان را متعلق به مردم ایران اسلامی بدانیم 13) صداقت جای فریب را بگیرد و از تبلیغ دورغ پرهیز شود.
در نظامی که دیانت عین سیاست و سیاست عین دیانت است ، باید همه مختصات سیاسی آن با مدل های و روشهای و اهداف جوامع غربی متفاوت و متمایز باشد.
نوسازی سیاسی به این معنی است که "اسلامیت" و "جمهوریت" نظام مورد احترام باشد و تحقق عینی پیدا کند.
در چنین نظامی با هر ابزاری که داشته باشد، هرگز محیط های سه گانه " قدرت ، تولید ثروت و تصمیم سازی " محدود به اقلیت خاص ، محدود و حفاظت نخواهد شد.
همه مردم در بازار تولید و توزیع ثروت و قدرت در فرایندی عادلانه ، سهیم و فعال خواهند شد.
در نظام جمهوری اسلامی ایران ، حفظ نظام با تمام مختصات آن بر هر فرد ، ایل و طایفه ای مقدم و برتری دارد و همه باید فدایی آن باشیم ، باید خود را برای نظام اسلامی ، مصادره کنیم و همیشه بر ملت منت داشته باشیم.
مدل تحزب گرایی که حزب را بر نظام مقدس می انگارد و در غرب هم جواب نداده است یا فقط یک حزب چند سر که از بالا به پایین شکل می گیرد و مبدا و مقصد آن کسب یا حفظ قدرت است ، به درد ملت ایران نمی خورد یعنی مردم همچون روشی را نمی پسندند چون کارایی ندارد.
هدف نهایی و غایی کمک به استقرار کامل نظام مردم سالاری دینی و تحقق این اهداف است "محدوده قدرت برای همه مردم شکسته شود و عده ای که اعتقادی به مردم سالاری ندارند نباید جامعه سیاسی را به نفع خود تخریب نمایند".
نوسازی نظام، به هیچ وجه به معنای تجدید نظر در آرمان‌ها نیست بلکه به معنای تغییر در سیاست‌ها و نظام‌ها و تدابیر است که این مسئله می‌تواند مانع از تحجر نیز بشود و با تکیه بر آرمان‌های همیشه جوان و نو ؛ نظام اسلامی را همیشه جوان، شاداب، بالنده و پیش‌رونده نگه دارد.
یوم الله 22 بهمن 1357 نقطه اغاز قیام برای استقرار نظام اسلامی بوده است و باید تا استقرار کامل نظام جمهوری اسلامی و ایجاد تمدن نوین اسلامی با تکیه بر شاخص های جامعه مدینه النبی (ص) به مجاهدت های خود ادامه دهیم و 22 بهمن 1396 هم به لطف خدا یک روز تاریخی از مجاهدت این ملت عزیز خواهد بود.
یادداشت : اسماعیل محمدی "ابن خلدون".
نظر شما