خانه پدری، فیلمی ضعیف که چرایی نمایش آن معما شد!

پس از ده سال توقیف و بگیر و ببند، بالاخره فیلم سینمایی «خانه پدری» به نمایش کوتاهی گذاشته شد و چند روز پیش هم نمایش آن به پایان رسید.

فیلمی که با احترام به جناب آقای «کیانوش عیاری» کارگردان بنام و توانمند کشورمان باید بگویم همین مقدار فروشش را هم مدیون توقیف چند ساله و اسم و رسم کارگردانش است؛ توقیفی که تنها نتیجه اش تبدیل یک فیلم ضعیف به معمایی بزرگ در ذهن مخاطبان بوده است.

ایده‌ای جذاب، که نه شروع خوبی دارد و نه پایانی درخور. اثری که متأسفانه با پرداختی نامناسب و شخصیت پردازی‌های ناقص و ناموفق به روایتی خسته کننده با داستانک‌هایی نیمه کاره، رو و دم دستی بدل شده است.

کارگردان آنقدر ساده از کنار شخصیت‌ها و اعمالشان می‌گذرد که گویا اتفاق آغاز قصه یعنی قتل دختر به دست پدر و برادرش آنقدر بزرگ نیست که بتواند فاجعه‌ای را به دنبال داشته باشد و کیان خانواده را از هم بپاشد.

از سوی دیگر قصه گو، نه فضای دیروز جامعه و عقاید شخصیت‌های آن دوران را آنطور که باید برایمان تفسیر می‌کند و نه فضای امروز جامعه را با شاخص‌های مناسب نشان می‌دهد. او حتی برایمان نمی‌گوید که چه چیز باعث شده است در طی سال‌ها رگ غیرت مردان متحجر این خانواده فروکش کند، تفکر متحجرشان به بازماندگان منتقل نشود و این مسیر ترسناک به مرور کمرنگ شود و نسل به نسل تا به امروز ادامه نیابد.

اثری پر دیالوگ و بسیار نزدیک به مدیوم تلویزیون که می‌خواهد نداشتن داستانی منسجم و پر تعلیق را زیر غبار تاریخ و کهنه بودن واقعه پنهان کند. فارغ از آنکه یک اتفاق به تنهایی برای ساختن یک قصه کافی نیست و یک فیلم مجموعه‌ای از اتفاقات مختلف، کنش شخصیت‌ها در قبال یکدیگر و روبرو شدن آن‌ها با نتیجه عملکردهایشان است؛ آن هم نه فقط با گفتگو که به صورت ‌تصویری.

بر این اساس «خانه پدری» نه سینماست و نه حتی داستان، زیرا فاقد کشش لازم برای یک قصه بلند و جذاب است و در حد یک جمله که همان حرف ماجراست باقی مانده است.

«یک خون به ناحق ریخته گاه تا چهل روز و گاه تا آخر عمر دامن خانواده را می‌گیرد»

حرفی که قصه گو در به تصویر کشیدن آن ناموفق بوده و بر همین اساس اتفاقاتی که برای افراد خانواده چیده است، بسیار دم دستی، ساده و بی تناسب با خون ریخته شده در ابتدای داستان است.

در انتها آنکه شاید راز واقعی فیلم سینمایی «خانه پدری» همچنان در زیر زمین خانه پنهان باشد و آن‌هایی که قصه اش را دهان به دهان برای یکدیگر تعریف کرده اند هنوز به عمق سیاهی آن راز و نتایج شومش پی نبرده اند. نتایجی که می‌توانست دستخوش ساختن فیلمی پر از تعلیق و کشمکش شود.

ایمان شمس  خبرگزاری صدا و سیما