پخش زنده
امروز: -
تأملی بر سخنان اسلام ستیزانه ماکرون
حمایت رئیس جمهور فرانسه از کشیدن کاریکاتورهای موهن روشن می‌کند که توهین به مقدسات اسلامی اقدامی برنامه ریزی شده با هدف چند وجهی از جمله جلوگیری از گسترش اسلام در غرب است.
چند هفته پیش هم زمان با عادی سازی روابط امارات با رژیم صهیونیستی مجله شارلی ابدو کاریکاتور های موهن علیه پیامبر اسلام (ص) را دوباره منتشر کرد که این اقدام با محکومیت کشورهای اسلامی و مسلمانان جهان روبرو شد.
در پی این اقدام موهن مجله شارلی ابدو، چند حادثه کم اهمیت در نزدیکی دفتر این مجله در پاریس رخ داد تا اینکه اوایل هفته گذشته یک معلم فرانسوی که در کلاس درس با نشان دادن کاریکاتورهای موهن به مقدسات اسلامی توهین کرده بود به دست یک جوان 18 ساله چچنی تبار کشته شد.
محکومیت اقدام مجله شارلی ابدو از سوی مسلمانان جهان نه تنها موجب این نشد که در فرانسه از چنین اقداماتی جلوگیری شود بلکه ماکرون در سفری که به منطقه داشت گفت که این اقدام در چارچوب آزادی بیان هیچ مشکلی ندارد.
ماکرون پس از آن هم در حمایت از مجله شارلی ابدو سخنان توهین آمیزی علیه اسلام گفت از جمله اینکه اسلام دین بحران زده‌ای است و کشورهای مسلمان با بحران روبرو هستند.
ماکرون همچنین با دامن زدن به اسلام هراسی واژه هایی به کار برد از جمله اینکه جریان های اسلام گرای افراطی حتی در پی تغییر قانون اساسی فرانسه و تبدیل آن به قوانین اسلامی هستند.
در آخرین موضع گیری ضد اسلامی که از سوی ماکرون مطرح شد او با حمایت از کشیدن کاریکاتور های موهن تاکید کرد به این کار ادامه خواهیم داد.
هر چند در وهله اول به نظر می‌رسد مواضع ضد اسلامی ماکرون با هدف دور کردن افکار عمومی در داخل فرانسه از سوء مدیریت او و اعتراضات هفته ای به نظام سرمایه داری است اما به نظر می‌رسد سخنان او اهداف چند وجهی را دنبال می‌کند که تأمل انگیز است.
هدف اول ماکرون از بیان چنین دیدگاهی درباره اسلام جلوگیری از توسعه اسلام در غرب و گرایش شهروندان غربی به دین اسلام است.
جمعیت فرانسه تا سال 2019 حدود 66 میلیون نفر بوده که از این تعداد حدود 10 میلیون نفر مسلمان هستند که در این آمار مسلمانان آفریقایی تبار محاسبه نشده که تعداد آنها هم زیاد است. بر این اساس می توان حدس زد حدود 20 درصد از جمعیت فرانسه مسلمان باشند.
از طرفی با توجه به مشکلات اقتصادی و فرهنگی و گسست خانواده در غرب که زوال خانواده و فرزند آوری را در پی داشته است و در این خصوص می‌توان به قانونی بودن اقدامات شنیع و غیر اخلاقی و طبیعی چون ازدواج دو همجنس و تشویق به این عمل شیطانی در رسانه‌های غربی اشاره کرد به احتمال زیاد بحران های جمعیتی یکی از بحران های اصلی در فرانسه و دیگر کشورهای غربی خواهد بود.
آن هم در حالیکه با توجه به اهمیت نظام خانواده و اخلاق در دین و منع شدید هرگونه روابط جنسی برخلاف سرشت انسانی، نظام خانواده در میان مسلمانان مستحکم تر بوده و به فرزند آوری بیشتر و افزایش جمعیت منجر شده است.
بر این اساس هدف اول ماکرون و دولت عمیق در غرب از چنين سخنان ضد اسلامی جلوگیری از گرایش به اسلام و استحاله فرهنگ غربی در اسلام است.
هدف دوم ماکرون از حمایت از توهین به مقدسات اسلامی، دامن زدن به اقدامات افراط گرایانه و استفاده از چنین اقداماتی برای دامن زدن به اسلام هراسی است.
تردیدی وجود ندارد که کشیدن کاریکاتور های موهن بیان اندیشه های آزاد یک هنرمند نیست بلکه دستوری و با هدف برانگیختن اقدامات افراطی در مسیر رسیدن به هدف اول است.
هدف سوم ماکرون از این اقدام زمینه سازی برای محدود کردن فعالیت های مسلمانان در فرانسه است که در این باره می‌توان به تعطیل کردن تعدادی از مساجد این کشور اشاره کرد.
هدف چهارم اقدامات برنامه ریزی شده علیه مقدسات اسلامی، بدبین کردن اذهان به جنبش های مقاومت فلسطینی و همسو کردن افکار عمومی با سیاست‌های همسو با لابی‌های صهیونیستی در حمایت از رژیم صهیونیستی است.
در این ارتباط اشاره می شود که مقام های فرانسوی سعی کردند میان جوان چچنی که یک معلم فرانسوی را به قتل رسانده بود با جنبش حماس ارتباط برقرار کنند.
چند نکته مهم نیز در سخنان ضد اسلامی ماکرون وجود دارد که جای واکاوی دارد.
نکته اول اینکه اسلام را بحران زده اعلام می کند در حالیکه باید برخی کشورها با اکثریت مسلمان را دچار بحران توصیف میکرد که هیچ ارتباطی با اسلام ندارند. به عنوان مثال لیبی و سوریه و عراق سه کشور غیر اسلامی اما با جمعیت مسلمان هستند که با بحران روبرو شده اند.
نکته دوم اینکه بحران در این کشورها ناشی از اسلام نیست بلکه ناشی از لشکر کشی آمریکا و متحدان غربی اش از جمله فرانسه به این کشورها و همچنین استفاده ابزاری از گروههای تروریستی برای براندازی دولت های مستقر است.
بنابراین بحران در این کشورها - و دیگر کشورها در غرب آسیا مانند افغانستان - ناشی از دین اسلام نیست بلکه ناشی از مداخله غرب است و اگر غرب پای خود را از غرب آسیا (خاورمیانه) بیرون بکشد و به حمایت خود از رژیم جعلی صهیونیستی پایان دهد همه بحران ها به پایان خواهد رسید.
نکته سوم تضادی است که در رفتار دولتمردان غربی از جمله فرانسه در ارتباط با مسلمانان دیده می شود. ماکرون از یکسو در تعبیری غلط اسلام را دین افراطی توصیف می کند اما از سوی دیگر در برقراری روابط با عربستان که منشاء تولید افکار تکفیری و قرائت غلط از اسلام است سعی در ربودن گوی سبقت از دیگر کشورها دارد تا بتواند با صادرات تسلیحات نظامی و دیدگاه‌های فرانسوی از دلار های نفتی بهره مند شود. فرانسه با اینکه می داند این رژیم آل سعود است که از طریق ایجاد مدارس دینی د ترویج تفکرات تکفیری بیگانه با اسلام در تولید همه گروههای تروریستی در شرق و غرب عالم دست دارد اما به جای فشار به این رژیم، سعی در مستحکم کردن روابط با آن دارد و البته روشن است که حمایت از چنین رژیمی منشأ افراط گرایی نیز در راستای بدنام کردن اسلام و مهندسی معکوس برای جلوگیری از اشاعه اسلام است. فراموش نشود که همین رژیم سعودی که مشروعیت خود را از دست تکفیری ها می گیرد خود را خادم الحرمین می نامد.
نکته چهارم اینکه مگر نه اینکه خود غربی ها با تولید گروههای افراطی نظیر القاعده سعی کردند شوروی را در افغانستان شکست دهند این واقعیت را هیلاری کلینتون وزیر خارجه دولت اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا به آن اشاره کرده است.
نکته پنجم این است که گفته می شود جوان چچنی با گروههای تروریستی در استان ادلب سوریه ارتباط و نامه نگاری داشته است. پس چرا فرانسه و دیگر کشورهای غربی اجازه نمی دهند دولت سوریه و متحدانش چون حزب‌الله تکلیف این گروههای تروریستی را روشن و آنها را نابود کنند؟
از این دست موارد بسیار است که به نظر می‌رسد در تبيين دست داشتن دولت های غربی در افشای توهین به مقدسات اسلامی با اهداف یاد شده، رسانه ها نقش مهمی دارند و به سادگی نباید از این مسائل عبور کنند.
البته نحوه مقابله با چنین توهین هایی علیه اسلام نیز نیازمند همکاری گسترده مسلمانان و در پیش گرفتن رویه های مسالمت آمیزی چون تحریم کالاهای فرانسوی و معرفی اسلام واقعی و جدا کردن صف گروههای تکفیری و تروریستی از اسلام است.
در پی این اقدام موهن مجله شارلی ابدو، چند حادثه کم اهمیت در نزدیکی دفتر این مجله در پاریس رخ داد تا اینکه اوایل هفته گذشته یک معلم فرانسوی که در کلاس درس با نشان دادن کاریکاتورهای موهن به مقدسات اسلامی توهین کرده بود به دست یک جوان 18 ساله چچنی تبار کشته شد.
محکومیت اقدام مجله شارلی ابدو از سوی مسلمانان جهان نه تنها موجب این نشد که در فرانسه از چنین اقداماتی جلوگیری شود بلکه ماکرون در سفری که به منطقه داشت گفت که این اقدام در چارچوب آزادی بیان هیچ مشکلی ندارد.
ماکرون پس از آن هم در حمایت از مجله شارلی ابدو سخنان توهین آمیزی علیه اسلام گفت از جمله اینکه اسلام دین بحران زده‌ای است و کشورهای مسلمان با بحران روبرو هستند.
ماکرون همچنین با دامن زدن به اسلام هراسی واژه هایی به کار برد از جمله اینکه جریان های اسلام گرای افراطی حتی در پی تغییر قانون اساسی فرانسه و تبدیل آن به قوانین اسلامی هستند.
در آخرین موضع گیری ضد اسلامی که از سوی ماکرون مطرح شد او با حمایت از کشیدن کاریکاتور های موهن تاکید کرد به این کار ادامه خواهیم داد.
هر چند در وهله اول به نظر می‌رسد مواضع ضد اسلامی ماکرون با هدف دور کردن افکار عمومی در داخل فرانسه از سوء مدیریت او و اعتراضات هفته ای به نظام سرمایه داری است اما به نظر می‌رسد سخنان او اهداف چند وجهی را دنبال می‌کند که تأمل انگیز است.
هدف اول ماکرون از بیان چنین دیدگاهی درباره اسلام جلوگیری از توسعه اسلام در غرب و گرایش شهروندان غربی به دین اسلام است.
جمعیت فرانسه تا سال 2019 حدود 66 میلیون نفر بوده که از این تعداد حدود 10 میلیون نفر مسلمان هستند که در این آمار مسلمانان آفریقایی تبار محاسبه نشده که تعداد آنها هم زیاد است. بر این اساس می توان حدس زد حدود 20 درصد از جمعیت فرانسه مسلمان باشند.
از طرفی با توجه به مشکلات اقتصادی و فرهنگی و گسست خانواده در غرب که زوال خانواده و فرزند آوری را در پی داشته است و در این خصوص می‌توان به قانونی بودن اقدامات شنیع و غیر اخلاقی و طبیعی چون ازدواج دو همجنس و تشویق به این عمل شیطانی در رسانه‌های غربی اشاره کرد به احتمال زیاد بحران های جمعیتی یکی از بحران های اصلی در فرانسه و دیگر کشورهای غربی خواهد بود.
آن هم در حالیکه با توجه به اهمیت نظام خانواده و اخلاق در دین و منع شدید هرگونه روابط جنسی برخلاف سرشت انسانی، نظام خانواده در میان مسلمانان مستحکم تر بوده و به فرزند آوری بیشتر و افزایش جمعیت منجر شده است.
بر این اساس هدف اول ماکرون و دولت عمیق در غرب از چنين سخنان ضد اسلامی جلوگیری از گرایش به اسلام و استحاله فرهنگ غربی در اسلام است.
هدف دوم ماکرون از حمایت از توهین به مقدسات اسلامی، دامن زدن به اقدامات افراط گرایانه و استفاده از چنین اقداماتی برای دامن زدن به اسلام هراسی است.
تردیدی وجود ندارد که کشیدن کاریکاتور های موهن بیان اندیشه های آزاد یک هنرمند نیست بلکه دستوری و با هدف برانگیختن اقدامات افراطی در مسیر رسیدن به هدف اول است.
هدف سوم ماکرون از این اقدام زمینه سازی برای محدود کردن فعالیت های مسلمانان در فرانسه است که در این باره می‌توان به تعطیل کردن تعدادی از مساجد این کشور اشاره کرد.
هدف چهارم اقدامات برنامه ریزی شده علیه مقدسات اسلامی، بدبین کردن اذهان به جنبش های مقاومت فلسطینی و همسو کردن افکار عمومی با سیاست‌های همسو با لابی‌های صهیونیستی در حمایت از رژیم صهیونیستی است.
در این ارتباط اشاره می شود که مقام های فرانسوی سعی کردند میان جوان چچنی که یک معلم فرانسوی را به قتل رسانده بود با جنبش حماس ارتباط برقرار کنند.
چند نکته مهم نیز در سخنان ضد اسلامی ماکرون وجود دارد که جای واکاوی دارد.
نکته اول اینکه اسلام را بحران زده اعلام می کند در حالیکه باید برخی کشورها با اکثریت مسلمان را دچار بحران توصیف میکرد که هیچ ارتباطی با اسلام ندارند. به عنوان مثال لیبی و سوریه و عراق سه کشور غیر اسلامی اما با جمعیت مسلمان هستند که با بحران روبرو شده اند.
نکته دوم اینکه بحران در این کشورها ناشی از اسلام نیست بلکه ناشی از لشکر کشی آمریکا و متحدان غربی اش از جمله فرانسه به این کشورها و همچنین استفاده ابزاری از گروههای تروریستی برای براندازی دولت های مستقر است.
بنابراین بحران در این کشورها - و دیگر کشورها در غرب آسیا مانند افغانستان - ناشی از دین اسلام نیست بلکه ناشی از مداخله غرب است و اگر غرب پای خود را از غرب آسیا (خاورمیانه) بیرون بکشد و به حمایت خود از رژیم جعلی صهیونیستی پایان دهد همه بحران ها به پایان خواهد رسید.
نکته سوم تضادی است که در رفتار دولتمردان غربی از جمله فرانسه در ارتباط با مسلمانان دیده می شود. ماکرون از یکسو در تعبیری غلط اسلام را دین افراطی توصیف می کند اما از سوی دیگر در برقراری روابط با عربستان که منشاء تولید افکار تکفیری و قرائت غلط از اسلام است سعی در ربودن گوی سبقت از دیگر کشورها دارد تا بتواند با صادرات تسلیحات نظامی و دیدگاه‌های فرانسوی از دلار های نفتی بهره مند شود. فرانسه با اینکه می داند این رژیم آل سعود است که از طریق ایجاد مدارس دینی د ترویج تفکرات تکفیری بیگانه با اسلام در تولید همه گروههای تروریستی در شرق و غرب عالم دست دارد اما به جای فشار به این رژیم، سعی در مستحکم کردن روابط با آن دارد و البته روشن است که حمایت از چنین رژیمی منشأ افراط گرایی نیز در راستای بدنام کردن اسلام و مهندسی معکوس برای جلوگیری از اشاعه اسلام است. فراموش نشود که همین رژیم سعودی که مشروعیت خود را از دست تکفیری ها می گیرد خود را خادم الحرمین می نامد.
نکته چهارم اینکه مگر نه اینکه خود غربی ها با تولید گروههای افراطی نظیر القاعده سعی کردند شوروی را در افغانستان شکست دهند این واقعیت را هیلاری کلینتون وزیر خارجه دولت اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا به آن اشاره کرده است.
نکته پنجم این است که گفته می شود جوان چچنی با گروههای تروریستی در استان ادلب سوریه ارتباط و نامه نگاری داشته است. پس چرا فرانسه و دیگر کشورهای غربی اجازه نمی دهند دولت سوریه و متحدانش چون حزب‌الله تکلیف این گروههای تروریستی را روشن و آنها را نابود کنند؟
از این دست موارد بسیار است که به نظر می‌رسد در تبيين دست داشتن دولت های غربی در افشای توهین به مقدسات اسلامی با اهداف یاد شده، رسانه ها نقش مهمی دارند و به سادگی نباید از این مسائل عبور کنند.
البته نحوه مقابله با چنین توهین هایی علیه اسلام نیز نیازمند همکاری گسترده مسلمانان و در پیش گرفتن رویه های مسالمت آمیزی چون تحریم کالاهای فرانسوی و معرفی اسلام واقعی و جدا کردن صف گروههای تکفیری و تروریستی از اسلام است.
--------------------------------------------------------------
رضا محمد مراد
رضا محمد مراد
انتشار یافته: ۱
نظر شما
---
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ . كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ » ﴿ آیات ۲ و۳ سوره صف ﴾.
کدام اسلام ستیزی بد تر از بدنام و تحقیر و بی ارزش و نابود کردن روزمره ی حد ومرزها و باید و نبایدهای شناختهای فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری اصیل قرآنی است؟؟؟!!!
روزانه انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات دین زدا و ضد محکمات مفصل قرآن با نقض اصول استدلال عقلی با اصرار و با سوء استفاده از نام و حیثیت اهل بیت مظلوم پیامر به دین و مذهب افزوده می شوند.
أما در مقابل این تحریف گریهای اسلام ستیز آشکار اکثریت مراجع دین شناسی در جهان اسلام بویژه در کشور ما ، با این که از وجوهات شرعی و بیت المال با هدف دفاع از اصالت الهی دین و مذهب پشتیبانی می شوند و امرار معاش می کنند ، بجای اعتراض به این اسلام ستیزی سکوت و مدارا یا تشویق را با تحریف گران از خدا بی خبر بر می گزینند.
مراجع دین شناسی که مهم ترین و ظیفه و مسئولیت حرفه ای و دینی آنان آگاه سازی روز مره ی مردم با روشنگری مستند و مستدل به حد و مرزهای الهی اصیل دین داری و مذهب داری قرآن و رسوا سازی تحریف گریهای دین فروشان است به این وظیفه و مسئولیت خطیر دینی خود عمل نمی نمایند بلکه با سکوت و مدارا در مقابل تحریف گران وحتی تشویق آنان ؛ دین و مذهب را به پای کاسبی حرام و آز و دنیا پرستی دین فروشان تحریف گر شیاد و به پای من در آوردیها و خرافات و جعلیات پوچ قرآن ستیز و خرد گریز آنان پیوسته قربانی می کنند.