شوراهای روستا ؛ جلوه مدیریت محلی و مشارکتی
شوراها با بهره گیری از نیروهای متخصص بومی ، استعدادها و تواناییهای مردم ، جلوهای از مدیریت مشارکتی را به نمایش می گذارند .
به گزارش
خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان ؛ در فرآیند توسعه روستا پرداختن به جایگاه و نقش مدیریت در توسعه روستا الزامی است.
روستاها، مکانهایی خاص با شیوه زندگی و فعالیت متفاوت نسبت به شهرها، هستند.
این تفاوت سبب میشود روستاها الگوی مدیریتی مجزا و منطبق با شرایط اقتصادی، اجتماعی و بوم شناختی خود را داشته باشند.
هنگامی که از مدیریت روستایی سخن به میان میآید، منظور فرایند سازماندهی و هدایت جامعه و محیط روستایی از طریق شکل دادن به سازمانها ونهادها است.
در واقع هدف مدیریت در روستا تامین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقا سطح زندگی اهالی، حفظ زیست بوم منطقه و در نهایت توسعه پایدار است.
در حال حاضر مدیریت روستایی ایران برعهده شوراهاست.
وجودنهاد شورا در روستاها بیانگر خواست مردم برای برخورداری از نهاد مدنی مناسب با اقتضائات این عصر تلقی میشود.
شورا همانند دیگر مفاهیم جوامع مدنی نه فقط یک فرصت و انتخاب، بلکه یک مرحله از رشد و بلوغ فکری و فرهنگی هر جامعه به شما میرود.
رکن اصلی نظام شورای اسلامی روستا در مدیریت روستایی، بر پایه مشارکت مردم است و ضرورت دارد مردم، کلیه امور را طراحی، برنامه ریزی و اجرا کنند.
شوراها با بهره گیری از نیروهای متخصص بومی و استعدادها و تواناییهای مردم میتوانند جلوهای از مدیریت مشارکتی باشند.
درحال حاضر در کنار دستگاههای دولتی از جمله جهاد کشاورزی و بنیاد مسکن و دیگر دستگاههای اجرایی شوراهای روستا به عنوان یک نهاد مدنی و منتخب از سوی مردم به عنوان نهادی مدیریتی در جهت پیشبرد امور عمرانی و خدماتی در روستاها مشغول به فعالیت هستند.
اهداف شوراها در روستا
تمرکز زدایی از نظام اداری کشور
سپردن کار به مردم
کنترل و نظارت اجتماعی
افزایش توان دولت و هدایت برنامههای محلی
مشاوره به دولت و زیر مجموعههای دولت
مشارکت مردم
تسریع در انجام کار
رفع تبعیض
آگاه سازی مردم
به ترتیب سلسله مراتب ، ابتدا شورای اسلامی روستا و در مراتب بعدی شورای بخش، دهستان ، شهر، شهرستان و شورای عالی استان قرار می گیرند .
شوراها در روستاهایی تشکیل میشوند که حداقل ۲۰ خانوار یا ۱۰۰ نفر جمعیت داشته باشند.
توسعه پایدار روستایی بر مشارکت روستائیان استوار بوده و مدیریت متمرکز و دولتی با توجه به پراکنش گسترده و تفاوتهای فرهنگی در ایران قادر به درک چالش های محلی نیست ؛ بنابراین ایجاد و فعالیت مدیریتهای محلی در روستاها ضرورت داشته و مدیریت محلی نوین روستایی یعنی دهیاریها ، تحت نظارت مردمی مستقیم نمایندگان اهالی روستا (شوراهای اسلامی) و کنترل و سیاستگذاری دولت (بخشداریها وفرمانداریها) در روستاهای کشور به ایفای نقش مدیریتی می پردازند .
بنابراین با عملکرد شایسته دهیاریها میتوان در جهت توسعه پایدار روستایی گام برداشت .