آزادگان نماد پایداری و خودباوری ملت

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران، ۲۶ مرداد ماه سال ۱۳۶۹ یکی از شیرین‌ترین روز‌های انقلاب اسلامی است، روزی که یادآور بازگشت سرافرازانه آزادگان به میهن و فرصتی برای مرور رشادت‌های این غیور مردان دلیر است.

ستاد رسیدگی به امور آزادگان در ۲۲ مرداد سال ۱۳۶۹ تشکیل شد و تبادل حدود ۵۰ هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی و با هماهنگی دستگاه‌های دیگر برعهده گرفت.

در میان اسرای جمهوری اسلامی و دشمن تفاوت‌های مختلفی وجود داشت و مهم‌ترین تفاوت این بود که همه اسرای رژیم بعث، نظامی بودند، اما بیشتر اسرای میهن ما بسیجی‌های نوجوان و جوان بودند و از شهدای شاخص آزاده نیز می‌توان به شهید لشگری و شهید ابوترابی فرد اشاره کرد.

در آن سال‌ها بیش از ۴۳ هزار آزاده از ۶ ماه تا بیش از ۱۰ سال دوران اسارت را در اردوگاه‌های رژیم بعثی پشت سر گذاشته بودند و در ۲۶ مرداد ماه سال ۱۳۶۹ رزمندگان سربلندی که برای دفاع از دین، شرف و خاک کشور در دست دشمن بعثی اسیر شده بودند، به کشور خود بازگشتند و این سال برای مردم ایران سال مهم و پرتلاطمی بود و در این روز کشور ما شاهد حضور نخستین گروه آزادگان سرافرازی بود که پس از سال‌ها اسارت در زندان‌ها و اسارتگاه‌های دشمن بعثی، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند.

۲۶ مرداد ماه سال ۶۹ تمام ملت ایران خوشحال بودند، چرا که شاهد آزادی و حضور نخستین گروه اسرا در کشور بودند، اسرایی صبورتر از سنگ صبور و راضی‌ترین کسان به قضای الهی و علت آزاده نامیده شدن اسرا به این دلیل بود که از قید نفس و نفسانیات رهایی پیدا کرده بودند.

ایمان و رشادت آن‌ها باعث شده بود تا در برابر فشار‌های دشمن کمر خم نکنند و هراسی از شکنجه‌های دشمن بعثی نداشته باشند.

در همین روز‌ها بود که آزادگان سرافراز میهن اسلامی پس از سال‌های طولانی اسارت از چند نقطه مرزى وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود، اشک‌هایی که نشان از دلتنگی و غصه بسیار داشت.

یکی دیگر از مهم‌ترین برنامه‌های آزادگان زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینى (ره) و هم‏چنین بیعت با مقام معظم رهبری حضرت آیت ‏الله خامنه ‏اى بود که بسیاری از آن‌ها در زمان رسیدن به مرقد امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی بسیار ناراحت بودند و بابت از دست دادن پدر و پیر جماران خود اشک می‌ریختند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی) در مورد آزادگان فرموده‌اند: یکى از چیزهایى که شما را، دلهایتان را زنده نگه می‌داشت، پر امید نگه می‏‌داشت، یاد آن چهره و روحیه پرصلابت امام عزیزمان بود. آن ‏بزرگوار هم خیلى به یاد اسرا بودند. حال پدرى را که فرزندانش به این شکل از او دور شده باشند، راحت می‌شود فهمید.

همان طور که گفته شد آزادگان پس از اسارت، از دو موضوع خیلی غم زده شده بودند.

یکی از این موضوعات رحلت پدر خود، یعنی امام راحل و پیر جماران و موضوع دیگر شهادت و فقدان برخی یاران خود به ویژه بعضی آزادگان بود که در دوران اسارت به شهادت رسیده بودند، چراکه حدود ۵۷۰ نفر از عزیزان آزاده در غربت اسارت شهید شدند.

آزادگان از گنجینه‌‏هاى ارزشمندى هستند که در درون آن‌ها، فرهنگ انسان‏ ساز دوران اسارت نهفته است و ثبت کردن وقایع اسارت، پلى براى انتقال این فرهنگ به سایر هموطنان می‌تواند باشد.

وجود ۲ هزار و ۳۶۰ آزاده در مازندران

براساس گزارش اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران مازندران ۲ هزار و ۳۶۰ آزاده جنگ تحمیلی از استان مازندران، دوران سخت اسارت را در زندان‌های رژیم بعث عراق تحمل کردند.از این تعداد در حال حاضر ۲ هزار و ۲۰۸ آزاده در قید حیات هستند.

آزاده محمد جواد آقاخانی از نکا با ۳ هزار و ۸۵۷ روز اسارت معادل ۱۰ سال و ۷ ماه و آزاده رمضانعلی غلامی رستمی از بهشهر با ۳ هزار و ۶۱۵ روز معادل ۹ سال و ۱۱ ماه دارای بیشترین زمان اسارت در بین آزادگان سرافراز استان مازندران بودند.

تعداد آزادگان کشور در دوران دفاع مقدس بیش از ۴۳ هزار نفر بودند. مردم سربلند ایران اسلامی در جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس و دیگر حوادث تروریستی، بیش از ۲۲۵ هزار شهید تقدیم انقلاب کرده اند.